Het plezier van dichtbij en genieten van een afstand
We kennen ze allemaal. Die momenten tijdens vakanties of andere ontspanningsmomenten waarbij je als bijna vanzelf terugkijkt op de voorgaande periode en deze evalueert. Zo overkwam mij dat eind vorige maand al nippend aan een glaasje Rías Baixas in Spanje. Mijn eerste halfjaar bij Bauhaus was voorbij en ik sloot één van mijn twee eerste opdrachten als consultant, interimmanager bij een gerenommeerde IT-firma, binnenkort af. Onherroepelijk kwamen de vragen bovendrijven. Vragen zoals ‘Wat heb ik ervan geleerd?’, ‘Voldoet het aan mijn verwachtingen?’ en natuurlijk de allerbelangrijkste ‘Vind ik het leuk om te doen, wat vind ik dan precies wel/niet leuk en waarom?’
Om maar gelijk met het antwoord op de hoofdvraag te beginnen: Ja, ik vind het leuk! Ik heb namelijk in mijn beide opdrachten echt toegevoegde waarde geleverd in de ogen van de klant én ook volgens mijn eigen maatstaf. Daarnaast heb ik een van de belangrijkste leervragen die ik bij Bauhaus wil beantwoorden ook al kunnen beantwoorden. Ik was erg benieuwd in hoeverre het mogelijk is om als tijdelijke (lijn/programma-)manager echt contact en verbinding te maken met de mensen waar je voor/mee werkt. Dit contact en het vertrouwen in elkaar dat dat oplevert is noodzakelijk om erachter te komen wat er uit weg gehaald moet worden om de mensen (nog) meer plezier te laten hebben in hun werk en daardoor (nog) beter te laten presteren. Gewapend met de Bauhaus-kernwaarden/-kwaliteiten ‘Echt in Contact’ en ‘Charmant Leiderschap’ ging ik aan de slag. Bijna verbaasd was ik toen bleek dat ik al binnen anderhalve dag aan gesprekken een groot deel van de benodigde verbeteringen aangereikt kreeg inclusief hoe deze verbeteringen te implementeren. Geen greintje wantrouwen jegens mij als interimmanager. Drie maanden later zat de sfeer er goed in en konden we de eerste grote successen vieren met een etentje. Ik ben enorm trots op het team dat het ze in zo’n korte tijd is gelukt om een flinke stap vooruit te zetten zowel qua resultaat als qua werkplezier. Het plezier van dichtbij zijn is dus onverminderd! In al mijn volgende klussen kan ik deze les meenemen en dus net zo hard blijven sturen op het ‘in verbinding’ zijn als ik gewend ben.
Naast de bovenstaande conclusie kwam ik, nog steeds nippend aan de wijn, ook tot een hierop aansluitende leervraag voor de komende periode. Als interimmanager lijkt het nog makkelijker om de behaalde resultaten niet aan jezelf te laten ophangen maar om deze toe te (laten) rekenen aan de mensen die daadwerkelijk het werk doen en daarmee de eer echt verdienen. Net als in de sport hebben we als mensen heel vaak de neiging om de resultaten van een team toe rekenen aan de manager (trainer). Dit terwijl hij/zij niet echt iets ‘doet’. De rol van de manager is het creëren van de juiste omstandigheden zodat teams en de individuen die daar deel van uitmaken kunnen excelleren, om vervolgens stilletjes op een afstandje (op de bank langs het veld) te genieten van het geleverde werk (het vertoonde spel, om in sporttermen te blijven). Genieten van een afstand gaat dus nog makkelijker!
Dit laatste bracht me bij de eerder genoemde aansluitende leervraag. Hoe borg je als tijdelijke kracht toekomstvast de gerealiseerde resultaten? De komende maanden zullen dat ongetwijfeld gaan uitwijzen. Ik heb echter wel een werkhypothese. In mijn ervaring is het voor succesvol borgen noodzakelijk dat de manier van werken die succesvol is gebleken wordt ingeslepen bij de individuele medewerkers. Maar ook dat het management echt snapt wat er nodig is vanuit haar faciliterende rol. Dit inslijpen en snappen kost tijd, gaat met up en downs en laat zich niet forceren. Mijn werkhypothese is dat het van belang is om langere tijd aan een team en dus klant verbonden te zijn. Niet alleen als individu maar ook als bedrijf. Dit laatste past naadloos in de filosofie en aanpak van Bauhaus. Ik ben dan ook zeer benieuwd of het halfjaar inslijpen wat ik zelf heb kunnen faciliteren én de aanwezigheid van een aantal andere Bauhausers bij de betreffende klant de juiste formule blijkt te zijn. Wordt dus vervolgd!